Voor wie mijn persoonlijke verhaal heeft gelezen, weet dat mijn ervaring met gezondheidsproblemen me op dit pad hebben gezet. Een pad wat leuk, interessant en ontzettend dankbaar is! Life changing zelfs….Wil je lezen hoe het allemaal is ontstaan? The making of….
Het idee voor de Din-Din kwam tijdens mijn opleiding tot darmtherapeut (2017). Tijdens 1 van de lessen ‘therapeutische natuurvoeding’ werd besproken wat de invloed van bepaalde voeding kan hebben op de darmen. Maar ook hoe beschadigingen optreden door ‘te vaak’ eten en ‘te veel’ eten. Die beschadigingen zijn kleine ontstekingen die allerlei stoffen je lijf in sturen die je eigenlijk niet wilt. Daaruit ontstaan welvaartsziekten op den duur…
Hmm…dacht ik. Ik betrek het eerst even op mezelf. Ik ben een klein beetje lui in de keuken en heb echt een enorme hekel aan een weegschaal in de keuken. Dat gedoe met zo’n ding…pfff. Maar wat kan ik dan verzinnen, waarmee je niet hoeft te wegen maar er wel voor zorgt dat je de juiste porties eet?…
Al gauw kwam het idee voor een tool die je op je bord zou leggen. Zo’n ingedeeld bord bestaat al voor kinderen en volwassenen hebben natuurlijk geen zin om uit zo’n kinderlijk bord te eten of nieuw servies aan te schaffen. Nee, het moest iets zijn wat je op je bord kan leggen om er vervolgens weer af te halen.
Als eerste ging ik aan de slag met de grootte ervan. Aangezien ik zelf een vrouw ben, hoeveel zou ik exact nodig hebben bij gemiddelde beweging? Wat is de gemiddelde lengte van een vrouw? en hoeveel heeft een gemiddelde vrouw nodig op een dag?
Toen ik eenmaal de maten had, ben ik gaan rondbellen waar ik zoiets kon laten maken. Als een soort demo. Een mal maken was natuurlijk veel te duur, maar via 3D printing kon ik de eerste 5 laten maken. Nog nooit heb ik zulke dure lelijke dingen laten maken. Het was van een blauw soort siliconen spul. Het goedkoopste wat er was, maar vanwege de opstartkosten en kleine oplage rete duur!
Ik had er 5 om mee aan de slag te gaan en testfases te doorlopen. Alsof het universum een handje wilde meewerken, werd mijn praktijk opgebeld door een student van de Hoge school voor voeding en dietiek. Hij (Fabian) was op zoek naar een afstudeeropdracht. Kwam dat even mooi uit voor mijn onderzoek. Nu kon Fabian me helpen met alle onderzoeksdata te verwerken en ondersteunende literatuur te vinden. Yes!
Zo gezegd zo gedaan. En wat bleek: de resultaten die de testen opleverden, bleken nog beter dan voorspeld. Beter zelfs dan wat ik zag in mijn praktijk wat mensen met supplementen konden behalen….en dat alleen met voeding. Dit bevestigde mijn plan: ik moest ermee doorgaan.
Maargoed, ik had natuurlijk geen kaas gegeten van concept- en productontwikkeling. Daar had ik hulp bij nodig. Gelukkig kon het bedrijf wat mijn demo had gemaakt me hier ook bij helpen. Al snel werd de eerste workshop sessie gepland….
Productontwikkeling is een lange weg, maar erg leuk!!!
